Οι δύο παππούδες μου είχαν παρόμοιο όνομα: Νικόλαος και Νικήτας. Είμαι ο μοναδικός γιός των γονιών μου, του Δημοσθένη Καβακόπουλου και της Χρυσής Καρανίκα (έχω και μια αδελφή, τη Θεοπίστη), άρα θα ήταν πολύ εύκολο να με ονομάσουν κάπως έτσι, Νικήτα ή Νικόλαο. Παρόλα αυτά, διάλεξαν να μου δώσουν το όνομα του θείου μου, του Λουκά Καβακόπουλου, που χάθηκε στη γερμανική κατοχή. Ο Λουκάς Καβακόπουλος ήταν ο μεγαλύτερος γιός μιας οικογένειας προσφύγων που έφτασαν στην περιοχή της παλιάς Πέλλας από την Τουρκία. Ίσως να ήρθαν με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922-23, μπορεί όμως να ήρθαν και παλιότερα. Αν ήρθαν το 1922, ο Λουκάς πρέπει να ήταν ήδη μωρό τότε. Πριν μιλήσω για τον Λουκά, οφείλω να καταγράψω μερικά πράγματα για την οικογένειά του. Η μάνα του, η γιαγιά Θεοχτή, είχε ήδη χάσει τον άνδρα της Νικήτα πριν την κατοχή, λογικά κάπου ανάμεσα στο 1934 και στο 1939, και από ότι έχω ακούσει, έγινε έτσι χήρα για δεύτερη (τουλάχιστον) φορά, καθώς στο παρελθόν είχε ξαναπαντρευτεί, ίσως και παραπάνω
Γεια σας, σε κάποιο τεύχος του STRANGE είχατε παρουσιάσει κάποιες εικόνες από τον Λεονάρδο Βασίλη. Μήπως ξέρετε αν έχει κυκλοφορήσει κάποιο album ή αν έχει κάποιο site, που μπορεί να βρει κανείς τα έργα του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ...
Ο Λεονάρδος είναι υπέροχος καλλιτέχνης και έχειζωγραφίσει καταπληκτικούς πίνακες. Στο Strange ήταν ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του. Δεν ξέρω όμως αν έχει φτιάξει κάποιο Site ή αλμπουμ για τη δουλειά του. Μπορώ να σας στείλω το τηλέφωνό του, αν μου στείλετε ένα email.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ψάξει στα σχετικά καταστήματα της Αθήνας, που έχουν άλμπουμ τύπου Luis Royo, Boris Vallejo κ.ά. αλλά δεν βρήκα τίποτα. Έψαξα κι λιγάκι στο web χωρίς επιτυχία όμως. Επίσης δεν έχω τη χρηματική δυνατότητα να αγοράσω κάτι χειροπιαστό αυτή τη στιγμή οπότε δεν έχει κάποιο νόημα κάποια προσωπική επικοινωνία... Ευχαριστώ πάντως... Με την ευκαιρία καλά κάνατε και επιστρέψατε στο blog...
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Καβακόπουλε, σε ένα post στο Antidogma αν θυμάμαι καλά, κάποιος από τους συνομιλητές είχε αναφερθεί σε μία συζήτηση, που αφορούσε και το περιστατικό στα Ίμια... Ξέροντας πως είναι άσχετο το θέμα με το κομμάτι (πολύ ενδιαφέρον με την ευκαιρία), που έχετε ανεβάσει εδώ και ότι αυτή η συζήτηση, που αναφέρω παραπάνω πήρε μέρος σε κλειστό περιβάλλον, μήπως είναι δυνατόν να δώσετε (αν γνωρίζετε κάτι) μία κατεύθυνση για το τι μπορεί να 'παίχτηκε' εκείνη τη βραδιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Άγγελε, διάβασε εδώ: http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%99%CE%BC%CE%AF%CF%89%CE%BD
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι οι Τούρκοι έχουν πιο οργανωμένη στρατιωτική ηγεσία που γνωρίζει να παίζει το παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής σε συνδυασμό με τις στρατιωτικές κινήσεις.
Ο φίλος μου Νίκος Τσιγαρίδας, πρώην αρχισυντάκτης του ΖΕΝΙΘ και φανατικός μελετητής της Ιστορίας, λέει ότι η Τουρκία συνεχίζει η ίδια τις πονηρές τακτικές που χρησιμοποιούσε κάποτε το Βυζάντιο (βυζαντινισμός). Κάθε κατάσταση τη χρησιμοποιεί υπέρ της, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό απειλών, θράσους, και παριστάνοντας πάντα την «αδικημένη».
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός που αποκαλύφθηκε πρόσφατα, ότι η ομάδα των Τούρκων κομμάντος, οι «Καρντάκ», έχουν πεθάνει όλοι. Είναι άραγε κάποια πράξη εκδίκησης από τις δικές μας μυστικές υπηρεσίες; Ή γενικά ως κομμάντος γνώριζαν πολλά για διάφορες καταστάσεις και έπρεπε να βγούνε από τη μέση;
Γενικά πάντως, νομίζω ότι όλα αυτά τα νησάκια που βρίσκονται «ανάμεσα σε δύο κόσμους» χρησιμοποιούνται ως βάσεις για διάφορα στρατιωτικά και «μαύρα» προγράμματα. Έτσι μάλλον εξηγούνται και οι πολλοί νεκροί που συνδέονται με αυτά...
Πολύ καλό blog για γεωπολιτικά ζητήματα είναι και το infognomonpolitics.blogspot.com του Σάββα Καλεντερίδη για όποιον ενδιαφέρεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή